Najmocniejszą stroną gry jest fabuła. Wprowadzenie przenosi nas w czasie, do epoki starożytnej Grecji. Dowiadujemy się, że Aleksander Wielki powierza swojej żonie Roxanne wspinały, magiczny kamień. Kamień ukryty jest w naszyjniku Roxanne. Kolejne wydarzenia obracają się właśnie wokół naszyjnika. Następnie historia toczy się w czasach współczesnych, kiedy Kate rozpoczyna śledztwo by rozwikłać zagadkę z przeszłości.

Niestety, choć fabuła wypada nieźle, gra zawodzi oczekiwania graczy. Podczas większej części gry, naszym zadaniem jest zbieranie przeróżnych przedmiotów. W rezultacie, gra szybko staje się trywialna i nudna. Przechodząc do łamigłówek, napotykamy kolejne trudności. Zadziwiający jest fakt, że najtrudniejsze z nich nie mają podpowiedzi i są niemal niemożliwe do rozwiązania. Jeśli chodzi o sceny z ukrytymi obiektami, nie ma takiej sceny, na której możemy odnaleźć wszystkie obiekty. Ten właśnie problem dotyczy opracowania graficznego gry.

Szata graficzna pozostawia wiele do życzenia, szczególnie w kwestii scen z ukrytymi obiektami. Większość z nich jest zbyt ciemna i niewyraźna co stwarza trudności w odszukaniu poszczególnych przedmiotów. Jeśli chodzi o udźwiękowienie, można powiedzieć jedynie, że jest niezłe. Jednak jaka jest wartość muzyki, gdy wszystko wokół jest przeciętne?

Millennium Secrets: Roxanne’s Necklace może być traktowana jako gra treningowa dla początkujących graczy gatunku. Weterani, których wymagania są znacznie wyższe, nie będą mieli o grze wiele do powiedzenia.