Interfejs nie do końca odpowiada zasadzie wskaż i kliknij. Widzisz oczami swojego bohatera i możesz się rozglądać i poruszać w określony sposób. Jest tu niewiele z pixel-hunting gdzie musisz odnaleźć ukryte przyciski w pewnych lokacjach, jednak nie jest to nic trudnego dla doświadczonego gracza. The Last Express zawiera niezwykły system zachowywania pozycji gry. Nie otrzymujemy żadnych wlotów zapisania gry, jednak jest tu zegar, który przewinąć do dowolnego punktu w przeszłości lub tez można przejść do głównych przystanków na drodze pociągu. Często nie wiadomo co robić. Nikt nie daje ci żadnych, konkretnych podpowiedzi.

Animacje również są niezwykłe. Przez większość czasu animacja nie jest płynna co daje wrażenie jakbyśmy oglądali pokaz slajdów (być może jedna klatka na sekundę). Nie jest to jednak tak złe jak może brzmieć. Muzyka jest równie miła – odpowiednio dramatyczna we właściwych miejscach i nagrana w wysokiej jakości. W grze usłyszymy również znakomity koncert skrzypcowy. Niestety, w tym momencie nie mamy wiele czasu na jego wysłuchanie, bo czeka nas włamanie do przedziału i „pożyczenie” przedmiotów, podczas gdy wszyscy zajęci są słuchaniem koncertu. Jednak kto powiedział, że życie podróżnika jest łatwe?

The Last Express jest świetnie zrobiona grą, stworzoną z miłością i niezwykłą dbałością o szczegóły. Po długim namyśle, zdecydowaliśmy się ocenić ją bardzo wysoko. Fabuła jest ciekawa i wciągająca. The Last Express jest grą wysokiej jakości i tworzy klasykę. Dlatego tez warta jest poświęcenia jej czasu i miejsca w swojej kolekcji!