The Torment of Whitewall jest nowa grą Ukryte Obiekty od BD Studio. Siedzisz i nie robisz nic gdy nagle zostajesz zaproszony do ciężarówki by jechać do odległej, opuszczonej wioski, gdzie okrutny potwór łapie nieszczęsnych ludzi w nocy i nikt nie wie co się z nimi dzieje! Dlaczego cię to ciekawi, co? Dusza łaknie przygód, więc nie odpuścisz! Widocznie była to pospieszna decyzja….. Read more
Zostajesz więc detektywem, badając sprawę porwań dziewcząt z tejże wioski. Tak przy okazji jedna z nich zdołała uciec z niewoli tej okropnej istoty. Dokładnie tu rozpoczyna się śledztwo. Mieszkańcy wioski nie są łatwi: by zyskać informacje lub przedmioty, których potrzebujesz trzeba będzie rozwiązywać sceny HO i łamigłówki. Mówiąc o szacie graficznej, trzeba stwierdzić, że coś się tu dzieje. Krajobrazy i podkłady są zrobione w jakości 2D, ale postacie, które w nich występują – w 3D. Jedno z drugim nie pasuje i mówiąc szczerze, żal na to patrzeć. W scenach przerywnikowych tern fakt jest dość wygładzony.
Sama gra jest umieszczona na mapie i miejscach, które musisz odwiedzić, i wiecznie zawieszającym się kursorze. Oczko, jak pewnie wiesz, powiększa przedmioty, pomagając ci zobaczyć przedmiot, którego możesz potrzebować, strzałka wskazuje, że znalazłeś nową drogę (nic nowego). Gra oparta jest na lokacjach z ukrytymi przedmiotami. Odnajdywanie ich nie unieszczęśliwi cię. Lokacje te okryte są tajemnicą, więc łatwo będzie je znaleźć. Wszystkie przedmioty do znalezienia są na liście, niektóre napisane na czerwono: by je odhaczyć trzeba wykonać 2 akcje. Wszystko jest banalnie proste, bo przykładowo trzeba otworzyć pudełko by wziąć naszyjnik. Jest mi nawet trochę żal twórców tej gry. Gdyby szukanie przedmiotów było ciut bardziej skomplikowane, byłby to z pewnością duży plus. Nie ma tu nad czym dumać, wszystko jest na widoku, co sprawia, że szybko się znudzisz.
Jednakże, gra The Torment of Whitewall różni się w poziomach trudności! I tu znajdziemy haczyk!Tam, gdzie bierzemy dwa składniki przedmiotu klikamy na jeden z nich i…nic się nie dzieje! Jest przykładowo takie zadanie: by wziąć książkę jakimkolwiek sposobem. Klikasz i klikasz na półkę z książkami i znów nic się nie dzieje! Okazuje się, że potrzeba kartek a nie książek. Niektóre łamigłówki są całkiem fajne, ale inne marne. Pomiędzy grami, sceny Ho oferują różnorodne łamigłówki w których trzeba użyć uprzednio znalezionego przedmiotu. Myślicie, że jest to jedna z zalet gry? No cóż...kto wie…Wydawało by się konieczne by zawczasu pomyśleć by użyć przedmiotu w kolejnym zadaniu, ale znów – przecież to jasne i proste. Zazwyczaj, kluczowy przedmiot używany jest w tym samym pokoju, w którym został odnaleziony lub tez w następnym
Jeśli podczas gry utkniesz jest tu do dyspozycji wiele podpowiedzi. W zależności od poziomu trudności zmienia się prędkość jej ładowania. Ci, którzy się zgubią mogą użyć przewodnika po grze.
Przyjemny za to jest dźwięk w grze. Można wybrać optymalna głośność dźwięk muzyki. Doskonale są dopracowane dźwięki otoczenia, takie jak hałas uliczny lub zgrzyt palącego się drewna. Podkład głosowy jest także w porządku – dzięki temu postacie lekko ożywają.
The Torment of Whitewall składa się z trzech rozdziałów. Fabuła przykuwa uwagę, jednak pewne niedociągnięcia sprawiają, że gra może nie utrzymać zainteresowania gracza. Z drugiej strony, jeśli nie lubicie za wiele myśleć, gra się wam spodoba. Dźwięki i podkład muzyczny zrobione są idealnie ale grafika i postacie zbytnio nie pasują. Nie polecam gry dla graczy hardcorowych, The Torment of Whitewall jest dla początkujących lub dla dzieci.
