Trzeba przyznać, że historia tajemnic czyjejś przeszłości jest dość udana. Miły, rysunkowy styl idealnie prezentuje dramatyczna akcję jednak poziom wyzwań w grze jest przerażająco niski. Niektóre z ukrytych przedmiotów są tak maleńkie, że nawet używając podpowiedzi ciężko je odszukać. Nieskończone, zbite sceny HO przerywane są tymi samymi, prymitywnymi łamigłówkami i mini-grami.

Wizualnie, XIII: Lost Identity wygląda przeciętnie. Ogólny wygląd gry nie jest zły, jednak, wykonanie graficzne w tle interaktywnych scen jest fatalne. Dla głównego bohatera, deweloperzy wybrali wizerunek rysunkowy. W sumie dlaczego nie? Niektórym ten trik się udawał. Jednak tym razem wygląda to marnie i żałośnie.

Podkład muzyczny nie jest zbyt agresywny i większość efektów dźwiękowych dopasowana jest do poszczególnych scen. Nie znajdziemy tu również podkładów głosowych, ale za to będziemy mieli mnóstwo „zabawy” z nudnymi dialogami. Gra mogłaby zaoferować nam dobrą porcję rozrywki, jeśli deweloperzy zdawaliby sobie sprawę z tego co zrobili.

Dziś istnieje dużo o wiele ciekawszych gier niż XIII: Lost Identity. Wybaczcie szorstkość, ale to właśnie nazywa się recenzja:)